සිතට නැවතුම

දැවෙන කතරට වැටෙන
මහා වැස්ස නුඔ...

අදුරු අහසට වඩින
සොදුරැ සඳ නුඔ...

සසර ගමනට ලැබෙන
සෙවන ගසකි නුඔ...

මට මා ම හිමි නොවන
සිතට නැවතුමය නුඔ...


-මලී-

අනු නමයෙන් බේරුණේ

මේ සිද්දියත් හරකාගේ සිද්දිය උන කාලෙම වගේ තමයි උනේ... පොඩීම කාලේ මෙ වගේ විශේෂ සිද්දි විතරයි මතක තියෙන්නේ දැන්... මම කිවුවානේ අපේ තාත්තා වැඩ කලේ දුම් රිය දේපාර්තමෙන්තුවේ කියලා... තාත්තලට හම්බ වෙන නිල නිවාස තියෙන්නෙ එයාලගේ ඔෆිස් එකට ලගින්... ඉතින් එක නිසා එවා රේල් පාරට ගොඩාක් ලග තියෙන්නේ... ගම්පොල තිබ්බ ගෙදර ගම්පොල ස්ටෙශන් එකට ටිකක් ලගයි... අදත් එ ගෙවල් එහෙමම තියෙනවා... මෙ ගෙදර ඉස්සරහා ගෙට්ටුව තියෙන්නෙ මහ පාරට... එ කියන්නෙ නුවර නාවලපිටිය පාර... පිටිපස්සේ තව පොඩි ගෙට්ටුවක් තියෙනවා රේල් පාර පැත්තට... ඒ දවස් වල මගෙ වැඩෙම ඒ ගෙට්ටුවෙන් රේල් පරට ගිහින් රේල් පාරේ කොට පැන පැන සෙල්ලම් කරන එක... අම්මා අනන්තවත් බණිනවා යන්න එපා කියලා වත්තෙන් එලියට... එත් ඉතින් අම්මාට හොරෙන් මම මෙ සෙල්ලම කරනවා...

ඔන්න දවසක් මම වෙනදා වගෙම සෙල්ලම් කරන්න යන්න හදනකොට ඊයේ රැ තාත්තා ගෙනාවා කියලා ලස්සන පාට පාට කුඩයක් මගෙ අතට දුන්නා... පොඩි ලමයින්ට තියෙන්නේ අර චුටි කුඩ... අන්න එකක්... මෙක අතට හම්බුනා විතරයි මට ඔන උනේ එකත් අරගෙන කොට පනින්න යන්න... අම්මා කුඩේ මගේ අතට දිලා ගෙට ගිය ගමන් මම හිමිට රේල් පාරට ඇවිත් කුඩෙත් ඉහලගෙන කොට පැන පැන සෙල්ලම් කරන්න ගත්තා... ටික වෙලාවකින් අම්මා එක පාරට ඇවිත් මාව ඇදලා ගත්තේ නැතැ... මං දුවන්න ලැස්ති උනේ ගුටි කන්න වෙනවා කියලා දන්න නිසා... එත් තප්පරයක් ගියෙ නැ වේගෙන් කොච්චියක් අපිව පහුකරන් ගියා... මම අන්දුන් කුන්දුන් වෙලා ගියා උන දේ තෙරෙනකොට... අම්මා දිහා බැලින්නම් මාව කන්න වගෙ රවාගෙන බලන් ඉන්නවා... එනවා යන්න ගෙට කියලා කුඩේත් එක්ක මාව ගෙට ඇදන් ගිහින් කුඩේ කැඩෙනකන් මට ගැහුවා...

අන්තිමට කුඩෙ ඔක්කොම නන ටික කැඩිලා... ගහපු එකට වඩා දුක මගෙ ලස්සන චුටි කුඩේ කැඩුනට.... තාත්තා වැඩ ඇරිලා ගෙදර එනකන්ම මම දොරකොඩට වෙලා කුඩේ තියාගෙන ඇඩුවා... ගෙදර එනකොට තාත්තාටත් වුන දේ ආරංචි වෙලා... අපේ ගේ ගාව රේල් ගෙට් එකේ අන්කල්ලත් කෑ ගහලා තියෙනවා කොච්චිය එනකොට මට අයින් වෙන්න කියලා... එත් එ සද්දේ මට ඇහිලා නැ... අම්මා තාත්තා ආව ගමන්ම මං කරපු වැඩේ කිවුවා... එත් තාත්තා එකට දරුවට ගහලා හරියනවද කියලා මාව වඩා ගත්තේ හෙට මං අලුත් කුඩයක් ගෙනත් දෙන්නම් චුටි මැණික කියලා කියන ගමන්...

අම්මා ගැන මගෙ හිතේ හියෙන මුල්ම මතකෙ අවදි කලොත්

මීට ඉස්සර අම්මා ගැන ලියන්න මගේ හිතේ කැමැත්තක් තිබුනෙම නැ කිවුවොත් මම හරි... එත් දැන් හිතෙනවා ලියන්න ඔන කියලා... මගේ හිතේ අම්මා කියලා තියෙන්න චායාවක් විතරයි... පැහැදිලි නැති රුපයක් තිබුනේ ගොඩක් කාලයක්... එ දවස් වල අපෙ ගේ තිබුනේ රේල් පාර අයිනේ... අම්මා හැමදාම ටවුමට යන්න බස් පාරට යන්නෙ රේල් පාර දිගේ ගිහින්... එ පාර ලග නිසා... මං හැමදාම වගෙ පාර අයිනට වෙලා එයා යන දිහා බලාගෙන ඉන්නවා... මට තාමත් මතක එ චායාව විතරයි... මට පිටුපාලා යන අම්මගෙ චායාව... නිල පාට දිග සායකුයි හැට්ටෙකුයි ඇදපු ගැනු කෙනෙක්... අම්මාට හොදට මහන්න පුලුවන් තාත්තා එහෙම නිතරම කියනවා... මටත් මතකයි ඉස්සර එයා ඇදුම් මහන්වා... මගෙ ඉස්කොලෙ ඇදුම් වගෙ එවා මහන්න කඩවලට දුන්නෙ නැ... අම්මාම තමයි මැහුවෙ... 


 

 

අම්මා ගැන මගෙ හිතේ හියෙන මුල්ම මතකෙ අවදි කලොත් එ දැනට අවුරුදු දහ අටකට විතර කලින් මම පොඩිම කාලෙ... අපි එතකොට හිටියෙ ගම්පොල... තාත්තා රැකියාව කලෙ දුම්රිය දේපාර්තමෙන්තුවෙ ස්ථිර මාර්ග පරික්ෂක කෙනෙක් විදියට... තාත්තාට අණ්ඩුවෙන්ම බංගලාවක් හම්බවෙනවා ඉන්න... ගෙදර වැඩට දෙන්නෙකුත් ලැබෙනවා...  ඉතින් එ නිසා ඒ කාලේ ගොඩාක් සැප පහසු ජිවිතයක් අම්මාට තිබුනා...  මට අම්මාව මුලින්ම මතක සිද්දිය ගොඩක් සුන්දරයි ඇත්තටම... එතකොට මට වයස අවුරුදු පහක් වගේ ඇති... මොන්ටිසොරිවත් යන්නෙ නැ එතකොට... දවසක් අම්මා මොනාද කොල වගයක් කඩන්න කියලා රේල් පර දිගේ ගිහින් පලමකින් බහැලා කුඹුරක් වගෙ තැනකට මාවත් එක්ක යන්වා... කුඹුර තියෙන්නෙ රේල් පාරෙනුත් පාලමෙනුත් පල්ලේහා... මී හරක් ටිකකුත් මෙ කුඹුරේ හිටියා... අම්මා කොල කඩනකන් මාත් එතනට වෙලා බලගෙන ඉන්නවා ඔන්න... එකපාරටම ලග හිටපු මී හරකේක් කඩාගෙන බිදගෙන අම්මා පස්සේ පන්නන්න ගත්තේ නැතැ... මමත් ඉතින් පණ එපා කියලා දිව්වා... හති දාගෙන පස්ස බලන්නෙ නැතුව දුවලා දුවලා අන්තිමට ගෙවල් ගාවටම ගිහින් නැවතිලා තියෙන්නේ... පස්සේ හැරිලා බලනකොට අම්මා පේන්නවත් නැ... මම අයේ ගියෙත් නැ ඇයි ඉතින් හරකා හෙන ලොකුයි නේ මාත් එක්ක බලනකොට... හැබැයි ඉතින් පස්සේ කාලෙක එ සිද්දිය මතක් කර කර හිනා වෙන්න පුලුවන් උනා... අම්මා ගැන කියන්න දේවල් නම් දැන් ගොඩයි... හීමිට ටික ටික කියන්නම්කෝ...

ඔයා මාව බඳිනවද

සතුටුයි... ගොඩාක්...  ඇත්තටම දරාගන්න බැරිතරම් සතුටුයි... ඔයා කවදා හරි මෙහෙම කියයි කියලා හිතුවට ඇත්තටම හිතුනේ නැ ඒ සුන්දර මොහොත මෙච්චර ඉක්මනින් උදා වෙයි කියලා... ඔයා තීරණයක් ගත්තා කිවුවහාම ගොඩක් බය හිතුනා... මෙක අහලා කලබල වෙන්න එපා කියලා පුංචි තිගැස්මක් එක්ක ඔයා මාව බය කරා හුගාක්...

"මම ඔයාව බදින්න තීරණය කලා."

මට අදහාගන්න බැරි උනා ඔයා එහෙම කිවුවම...

"අත්තටමද ?"

මට අහන්න පුලුවන් වුනේ එච්චරයි... විහිලු කරනවද හිතුනා ඔයා මට... හැබැහින් නම් වෙන්න බැ. මෙක හීනයක්ද කියලා හිතුනා... වචන ආවේ නැ කතාකරන්න තත්පර ගානක් යනකන්...

"නැ... මම ඇත්තටම කියන්නේ... මම ගොඩක් හොදට හිතලා තීරණය කරේ...."

එතකොට තමයි මට තෙරුණේ මෙක හීනයක් නෙවෙයි කියලා... මෙච්චර කල් හීන පොදි බැදන් පෙරුම් පුරපු ඒ මොහොත උදා උනාම දැනේන සතුට කියලා නිම කරන්න බැ... ඔයාව හුස්මගන්න බැරි තරම් කිටි කිටියේ බදාගෙන ඉබින්න හිතුනා පිස්සුවෙන් වගේ... ඒ තරම් සතුටුයි... දෛවයත් මහා පුදුමාකරයි කියලා හිතුනා... අපි හම්බවෙලා හරියටම අවුරුද්දක් උනා විතරයි... ඒ දවස උදා උන ගමන්ම අද එ දවස කියලා නොදැන ඔයා ඔයාගෙ අදහස කියපු එක...  ඇත්තටම කොයි තරම් දුර අපි ආවද... මට නම් හිතෙන්නේ ඒ තමයි ඔබ මා මුණ ගැස්සවු දෛවය...

උදැසන ලා හිරු කිරණ පිබිදෙද්දි
නුඔ ලගින් අවදිවෙන්න දිනක් උදාන්න
තුරුල් වෙලා නුබෙ මුවට හාදුවක් දෙන්න
කොයි තරම් කාලයක් නම් අප ඉවසුවාද...

නිතැතින් පොරොන්දම් ගැලපේවි අපේ අදහස් සෙම
මාපියො සුභ නැකත් බලාවී හනිකට කැන්දන් යන්නට
සුභ නැකතින් නුඔ පැමිණේවි දගකාරකම් අතහැර
නෙතු සොයාවි මා කොහීදැයි දකිනු රිසියෙන් මානාලියක...

මනාලියක වී මා මුතු මාල හතක් ගෙල රන්දා
නෙතු කතාකරයි කොල කොමල ඉගි මුවින් සිනාසී
නෙතු දහසක් මැද ආල වඩන්නට නෙතු මුණ ගැසෙවි
මුදු මාරු කරාවි හද පිරි සෙනෙහෙ ඉතිරෙන්න...

දැගිලි එක් කර ජය පැන් වඩා අශ්ටක කියාවි
මතු සසර පුරා එකට එක් වන්න පොරොන්දු වේවි
සුභ මංගලම් ගී ගයා සැම සිතින් තුටු වේවි
මාපියන් අත දෙවි පොරුව මතින් නික්ම යන විට...

සුවහසක් පැතුමන් පුරා එක්වී
පියමන් කරාවි කුරුලු ජොඩුවක්
විලසින් නැවුම් විවහක යුවලක්
තනන්නට ආදරය පිරි කැදැල්ලක්...

හරි හිනා

 බේබද්දා

ඔන්න මේ සිද්දිය උනේ අපේ පළාතට අලුතින් ආපු පොලිස්පතිනිසා. දැන් ඉතින් අහන්න එපා මං කොහෙද කියලා මේ පැත්තේ බිලා drive කරන අය නිසා පාරේ වෙන අනතුරු ටිකක් වැඩි නිසා පොලිස් ලොක්කත් ඉතින් තමුන්ගේ ජොබ් කට්ටත් බේරගන්න ඕන නිසා ටවුන් එකේ මිනිස්සු වැඩිපුර ගැවසෙන බාර් කීපයක් ලග පොලිස්කාරයෝ එක එකා හැමදාම ඩියුටි දැම්මාලු..

දැන් ඔන්න දවසක් එක බාර් එකක් ගාව ඩියුටි හිටපු බුවාට හොදටම වෙරි උන ඩයල් එකක් සෙට් උනාලු. මු දැන් බාර් එකෙන් එලියට වැනි වැනි ඇවිත් යතුරක් අරගෙන එක එක වාහන වලට දානවා උගේ වාහනේ හොයාගන්න බැරුව.අහල පහල තියන කුණු බක්කි,ලයිට් කණු වලටත් මු යතුර දාන්න බලනවා. අයෙත් ඇවිත් වාහන වලට ට්‍රයි කරනවා. දැන් පොලිස්කාරයත් මේ විකාරේ බලාගෙන ඉන්නවා මුව අල්ලගන්න චාන්ස් එක එනකන්. මේ යකා හැම වාහනේකටම යතුර දන්න හදනකොට වාහන වල security system කෑගහන්නගන්නවා කියූ...කියූ...ගගා.එතකොට අයිති කාරයෝ ඇවෙත් වාහන අරන් යනවා.කුණු බක්කි පෙරල පෙරල මු හැම එකටම යතුර දදා අරින්න හදනවා. එකම යුද්දයක් දැන් ඉතින්.

අන්තිමට පැය බාගෙකට විතර පස්සේ වාහන අයිතිකාරයෝ ඔක්කොම වාහන ටිකත් අරන් මෙතනින් යනවා. දැන් ඉතින් පොලිස්කාරයත් හොදට බලන් ඉන්නවා හොද දඩයක් ගහලා උට විදින්න. අන්තිමට මුගේ වාහනේ විතරයි ඉතුරු. මු කෝහොමින් කොහොම හරි වාහනේට නැගලා පාගලා යන්න ලැස්තිලු. එත් අඩි දෙකක් යන්න උනේ නැ. පොලිස්කාරයා විසිල් එක ගහගෙන මැදට පනිනවා. මු ඉතින් නවත්තලා අහනවා මොකෝ රාළහාමි කියලා.


"අහ්හ්.. බිලා බිලා ඇවිද ගන්න බැ. drive කරලා මිනිස්සු මරන්නද යන්නේ. බහිනවා මහත්තා හොද හිතින් එලියට..."

පොලිස් බුවත් ඉතින් මුගේ ගැස් පෙන්නන්න තියන චාන්ස් එකෙන් උපරිම ප්‍රයෝජන අරගෙන අරුට හොදට අමතනවා. දැන් ඉතින් මු බිලා කියල ඔප්පු කරන්නත් එපැයි. එකටනේ ඉතින් බැලුම තියෙන්නේ. බැලුන් එකකුත් රුපියල් 227ක් වෙනවා. බැලුම නිකන් පුම්බලා එත් මනුස්සයා බිලා නැත්තම් ඒ ගාන පොලිස්කරගෙන් කපනවා. දැන් ඉතින් පොලිස්කාරයා මුට බැලුම දෙනවාලු පුම්බන්න කියලා.. මුත් දැන් පුම්බනවලු. එත් බැලුම රෝස පාටමයි. පාට වෙනස් වෙන්නේ නැහැලු. දැන් බැලුමේ පාට වෙනස් වෙන්නේ නැති නිසා පොලිස් බුවත් බය වෙනවාලු. ඇයි ඉතින් හවසට ගෙදරට එලවළු ටිකක් ගෙනියන්න තිබ්බ සල්ලි නේ. මු හිතුවලු බැලුමේ අවුලක් තමයි මේ යකා බිලා පිස්සු කෙලින හැටි දැක්කානේ කියලා ඉතින් වැඩේ අත ඇරියේ නැලු. මු තව බැලුමක් දෙනවාලු ගහන්නම් පිට්සා අරන් යන්නත් එක්ක දඩයක් කියලා හිතලා. අම්මටසිරි එකත් පුම්බුවාට පස්සේ රෝස පාටයි. කොළ පට වෙන්නේ නැ. දැන් ඉතින් පොලිස්කාරයාට මල පැනල්ලූ. මු කියනවා

"තමුසේ බිලා ඉන්නේ ඉදපන් ගහන්න දඩයක්" කියලා.

මේක අහපු ඩයිවරයා කියනවලු

"මහත්තයෝ මම බිලා නැ. පුළුවන් නම් ඔප්පු කරන්න" කියලා.

පොලිස්කාරයට මළලු මු බිලා මදිවට මෙතන නිතිය කියල දෙන්නත් එනවා කියලා. මු කිවුවාලු

"ඔප්පු කරන්න දෙයක් නැ. මන් හැන්ගිලා බලාගෙන හිටියේ තමුසෙගෙ කෙරුවාව" කියලා.

"අහ්හ්... එකද ? මහත්තයා අද මම බොන දවස නෙවෙයි. අනික් උන් බොනවා මම නොබී ඉඳලා බිවුවා වගේ රගපානවා.. මහත්තයා මන් මෙතන පිස්සු කෙලිනවා බලාගෙන ඉන්න අතරේ අනිත් උන් ටික වාහනත් අරන් මෙතනින් මාරු වෙනවා. මාව අල්ලගත්තම මම බිලා නැති නිසා මත් බේරෙනවා. උනුත් බේරෙනවා" කියලා කිවුවලු.

ඇතුලාන්තය

දකින්න ඇතුලාන්තය

සියල්ල දකින ලොව,

බොහො විට වේදනාවයි
තවත් විටෙක සතුටයි
අනිත්‍ය මරණයයි
අතිරික්තය පසුතැවිල්ලයි...

නමුත්
සැබැවින්ම

අවබෝධය මත
පසුතැවිල්ල නැති වේවි
වේදනා නොමැති වේවි
සතුටු වේවි
එලෙසින්ම අවබෝධයෙන්ම දිවි ගෙවාවි
දැන ගන්නට හැකි උනොත් විතරක්
නොදකින ඇතුලාන්තය...

එලෙසින්ම
සියල්ල දකින ප්‍රේමය,

බොහො විට පසුතැවිල්ලයි
තවත් විටෙක වේදනාවයි
කලාතුරකින් විවාහයයි
අතිරික්තය දික්කසාදයයි...

නමුත්
සැබැවින්ම

අවබෝධය මත
පසුතැවිල්ල නැති වේවි
චෝදනා නොමැති වේවි
විවාහ වේවි
එලෙසින්ම වෙන් වේවි අවබෝධයෙන්ම
හැකි උනොත් විතරක්
එකිනෙකා හඳුනාගන්නට...

- මලී -

නුඔ දුරයිනේ...

හාත්පසම අදුරෙන් වෙලී මල හිරු බසින වෙලේ
සිත වෙහෙසයි කුමක් කරනු දැන් ඇසිල්ලේ
සිතත් ගතත් ලෙඩින් මා සොවින් තවන්නේ
ඇවිත් යන්නට එන්න බැරිද නුඔ දුරයිනේ...

රූසිරි උයනම සොවින් මැලව බලාසිටින්නේ
සමනලුන් තවමත් එහි ඇති මල් සොයන්නේ
නුඔ කොහි දැයි උන් මගෙන් අසාසිටින්නේ
ලගදීම එනවා ඔහු කීවා මා කියාසිටින්නේ...

උයනම මල්න් බරවී සමනලුන්ට හරි වැඩ අදික වගේ
නමුත් උන් මා දිහා බලන්වා තවම නුඔව මතකයි වගේ
උන් කියනවා ඇසෙනවා නුඔ නෑ නේ කිසිදා නෙවී අනේ
මුලු මුලු වල උන් කියනා කතා ඇසී මගේ නෙත් කදුලින් පිරේ...

එත් මගේ සිත නිතරම නුඔ ඒවි කියා කියන්නේ
සමනලුනුත් නිතරම මට රිදවන්නමයි බලන්නේ
උන්ගේ කතා ඉවසාගෙන නුඔ ගැනම සිතන්නේ
උන්ට පෙන්නට නුඔ ආ දවසට උයනට යන්නේ...

ආදරයට අධිපති දෙවියන්

ආදරයට අධිපති දෙවියන්      "නොකියූ ග්‍රීක කතාව"
✿¸.• •✿ ********************✿¸.• •✿ දවසක් ආදරයට,කරැණාවට අධිපති වුන දෙවියන් සියුස්ගෙ මල් උයනේ ඇවිදිමින් හිටිය..,
ටිකකින් කුමාරය දැක්ක,තටු කැඩිල මල් පඳුරක් ලඟ වැටිල හිටපු පුංචි කුරැලු පැටියෙක්ව.
කුමාරයට ගොඩක් දුකයි.,එයා ඒ කුරැලු පැටිය අතට අරගන ප්‍රාර්ථනාවක් කරා..,තටු සනීපවෙලා ඈතට ඉගිල යන්න පුලුවන් වෙන්න කියලා..,
ටිකකින් ඒ කුරැලු පැටිය සනීප වෙලා ඈතට ඉගිලිලා ගියා...
""මොකක්ද ඔයා කලේ
එයා මගේ මල් ගසකින් පැනි බිව්වා...,මම සාප කලා තටු කැඩෙන්න කියල...,ඔයා මගේ තීරණයට එරෙහිවුනා...,
ඔයාට එහෙම කරන්න අයිතියක් නැහැ..,
ඒ වගේම ඒක අසාධාරනයි..,මම සියුස්ට මේ ගැන පැමිනිලි කරනවා...,,,..නපුරට,පලිගැනීමට,වයිරයට අධිපති දෙවඟන කුමාරයට දොස් කීවා.
කුමාරය හිනාවුනා.,මුකුත් නොකිය හිටිය..,
සියුස් කතා කරල ඇහුව මොකද වෙලා තියෙන්නෙ කියල.,
නපුරට අධිපති දෙවඟන කිව්ව "මගේ තීරනයකට ආදරයට අධිපති දෙවියන් විරැද්දවුනා.,එයාට එහෙම කරන්න අයිතියක් නැහැ,එයා දඩුවම් ලැබිය යුතුයි කියල..,"
සියුස් එකඟවුනා,
නුඹට කැමති දඩුවමක් ඔහුට දෙන්න පුලුවන් කියල.,
"එහෙනම් සියුස් දෙවිඳුනි,මම සාප කරනව මිනිස් ලෝකයෙත්,දෙව්ලෝකයෙත් ඉන්න කැතම කෙනා බවට ආදරයට අධිපති දෙවියන් පත්වෙන්න කියල"
නපුරට අධිපති දෙවඟන එහෙම සාප කලාම ආදරයට අධිපති දෙවියන් බොහොම විරෑපී අවලස්සන කෙනෙක් බවට පත්වුනා..,
ඒත් කුමාරයගෙ හදවත රත්තරන්.,එයාගෙ ආදරයවත්,කරැණාවවත් වෙනසක් වුනේ නැහැ.
ඔහොම කාලයක් ගතවුනා...,සියුස් දෙවියන් සියලුම දෙවිවරැන්ට කැඳවීමක් කරල කිව්ව...
මිනිස් ලෝකයට ආලෝකය ලබාදිය යුතුයි...,ඔවුන් මැවූ දින සිටම ඉන්නෙ ඝණ අන්ධකාරයේ..,
ඒවෙනුවෙන් අපෙන් කෙනෙක් පිටත්විය යුතුයි කියල...,
"මට අවස්තාව ලබාදෙන්න....,හැම කෙනෙක්ම ඉල්ලා සිටිය.,
වයිරය පතුරවන්න පුලුවන් නිසා ආලෝකය රැගන යන්න මට අවස්ථාව ලබාදෙන්න...,
නපුරට අධිපති දෙවඟන ඉල්ලුව...,
"මට අවස්ථාවක් දෙන්න,යුද්ධය පතුරවන්න...ආලෝකයත් සමඟම..,
යුද්ධයට අධිපති දෙවියන් ඉල්ලා සිටිය..,
"නැහැ..,ආලෝකයත් සමඟ ආදරය,කරැනාව පතුරවන්න මට ඉඩ ලබාදෙන්න..,
ආදරයට අධිපති දෙවියන් ඉල්ලුවා..,
අවසානයේ සියුස් තීරනය කලා,ආලෝකය රැගෙන යන්න ආදරයට අදිපති දෙවියන්ට ඉඩ ලබාදෙන්න..,
***************************************************************************
කුමාරය පොලොවට එනකොට හැමතැනම අණ්ධකාරය විතරයි..,රාත්‍රියත්,දහවලත් එකයි..,අඳුර පමනයි.
කුමාරය හැමතැනම ඇවිද්ද..,කිසිම කෙනෙක් අනෙකාව හඳුනන්නෙ නැතත්,කවදාවත් දැකල නැතත් එකිනෙකාට ගොඩක් ආදරයෙන් ඉන්නව...,
කුමාරයට ගොඩක් සතුටුයි,එකිනෙකා නොදැකත් මේ තරම් ආදරයෙන් ඉන්නවනම් ඔවුන් ආලෝකය ලැබුනු පසු තවත් ගොඩක් එකිනෙකාට ආදරය කරාවි..,
කුමාරය හිතුව..,
ටිකදුරක් මෙහෙම ඇවිදගන යනකොට කුමාරයට ඇහුන කවුරැහරි කෙනෙක් ඉකිබිඳිමින් අඩනව..,
කුමාරයට දුකයි,කුමාරය බැලුව...ගොඩක් ලස්සන කුමාරියක් හරිම දුකෙන් අඩනව...,
"ඇයි ඔබ අඩන්නෙ,,කුමාරය ආදරයෙන් ඇහුව..,
"මට හැමදේම ඇහෙනව,හැම දෙයක්ම දැනෙනව,ඒත් මට කිසිදෙයක් පෙනෙන්නෙ නැහැ..,මොකක්හරි අඩුවක් තියනව..,කියල,කුමාරිය කිව්ව.
"මම ඔබට ආලෝකය දුන්නොත්...,ආදරයට අධිපති කුමාරය,කුමාරියගෙන් ඇහුව..
"එහෙම වුනොත් මම ඔබට ආදරයකරනව,ඔබ සමඟ විවාහ වෙනව..,කුමාරිය කිව්ව.
මුලු ලෝකයටම ආදරය දුන්නත්,කුමාරයට කවුරැවත් ආදරයකලේ නැහැ.,ඉතින් කුමාරය තමන්ගෙ අතේ ගුලිකරගන ආපු ආලෝකය කුමාරියගෙ අතේ තිබ්බා..,
"මේ අලෝකය ඔබ කැමති තරම් පතුරවන්න..,කුමාරය කිව්වා.
කුමාරිය ආලෝකය දෑතට අරගන ඉස්සල්ලම තමන්ට ආලෝකය දුන්න කුමාරය දිහා බැලුව..,
"ඊ........,ඔබ හරිම කැතයි.,විරෑපියි..,මට බැහැ ඔබට ආදරය කරන්න..,
කුමාරිය කිව්ව..,
කුමාරයට ගොඩක් දුකයි..,ඉතින් කුමාරය ප්‍රාර්ථනා කරා...,මම ආලෝකය දෙන්න ආවෙ.,ඒක හරි දැන් මගේ ජීවිතෙන් වැඩක් නැහැ,මට මියයන්න ඕනි කියල.,
ආදරයට අධිපති දෙවියන් මියගියා..,ඒත් එයාගෙ හදවත රත්තරන්...,ඒ නිසා කාටවත් නොපෙනෙන තැනක එයාගෙ හදවත ඉතිරිවුනා..,
***************************************************************************




සියුස් බැලුව,,කාලයක් ගතවුනා කුමාරය නැවත පැමිනියෙ නැහැ.,
යුද්ධයට අධිපති දෙවියන් කැඳවූ සියුස් කිව්ව,ආදරයට අධිපති දෙවියන් හොයාගන එන්න කියල..,
එයා මහපොලොවට ඇවිත් බැලුව,හැමතැනම ටික,ටික ආලෝකය තියනව..,ඒත් ආදරයට අධිපති දෙවියන් පේන්න නැහැ..,
අවසානයෙ කුනුගොඩක දිරාපත්වෙමින් තිබුනු කුමාරයාගේ රත්තරන් හදවත යුද්ධයට අධිපති දෙවියන් හොයාගත්ත.,
ඒ හදවත තවමත් දිලිසෙනව..,ඉතින් සියුස් තීරනයකරා මහපොලොවට ආලෝකය දෙන්න මේ හදවත හිරැ වෙන්න කියල..,
ආදරයත්,කරැනාවත් අහිමිවුනහම කොයිතරම් දරැනුද කියල දැනෙන්න දවසෙන් බාගයක් අඳුරෙ තියන්න සියුස් තීරනයකරා..,
කුමාරයගෙ මරණය වෙනුවෙන් රාත්‍රී අහසේ ඈතින් හඳක් වෙලා ඉන්න කියල කුමාරියට දඩුවමක් දෙන්න සියුස් තීරනයකලා..,
ඒ හඳ ආලෝකවත් කරන්නෙත් ඉරෙන්මයි කියල දැනගන්න,මිනිස්සුන්ට හුඟ කාලයක් ගතවුනා..,

තනියට ඉන්න මගෙ ලගින්

තනියට ඉන්න මගෙ ලගින්

වටකරගත් අදුරට බියෙන්
හද ගැහෙන හැම වරෙක
තුරුල් කරගෙන කියන්න
තනියට ඉන්න මගෙ ලගින්

කදුලු බිදු හිරිහැර කරන
හද තැලෙන හැම වරෙක 
පපු තුරුලෙ සැනසෙන්න
තනියට ඉන්න මගෙ ලගින්

සිතට සැනසීම සොයමින්
නෙතු වසන හැම වරෙක
ඔය උණුසුම විද ගන්න
තනියට ඉන්න මගෙ ලගින්

නුඔ සිහිව මහ රැ සිහිනෙන්
නෙතු ඇරෙන හැම වරෙක
මා දිහා බලගෙනම
තනියට ඉන්න මගෙ ලගින්

                                                                                                                  - බිනරි-